جامعه پرستاری خواستار اجرای وعده‌ها

با این‌‌حال، علی‌رغم افزایش رقم‌ها در برخی دستگاه‌‌ها، این موضوع در حوزه پرستاری مورد توجه قرار نگرفته و در بودجه سال ۱۴۰۴ نیز برنامه‌‌ای برای اجرای آن دیده نشده است. در نتیجه پرستاران امیدی به افزایش حقوق ندارند، چراکه طی سال‌ها، وعده‌های مطرح‌شده صرفا در حد حرف است و حقوق‌ها بدون تغییر ثابت مانده‌اند.
 موضوع دیگر، حقوق متغیر تحت عنوان تعرفه کارانه است که از کارکرد گروه‌های پزشکی، پرستاری و پیراپزشکی حاصل می‌شود. قانون تعرفه‌گذاری نیز از سال ۱۳۸۶ تصویب شده تا پرستاران نیز همچون سایر گروه‌‌های پزشکی تعرفه دریافت کنند، اما دولت جدید، با وجود تاکید بر اجرای عدالت در پرداخت‌‌ها، همچنان این موضوع را به سرانجام نرسانده است.با توجه به این شرایط پرستاران حاضر به اضافه‌‌کاری نیستند، چراکه کارشان دشوار و پرتنش است. اگرچه در دولت فعلی مبلغ کارانه دوبرابر شده، اما همچنان میزان آن به شکلی نیست که انگیزه‌‌ای برای اضافه‌‌کاری ایجاد کند. از سوی دیگر شاهد اضافه‌‌کاری‌های اجباری هستیم، درحالی‌که دیوان عدالت رأی داده که اضافه‌‌کاری باید با توافق طرفین انجام شود. اما برای حفظ و نگهداشت نیروی پرستاری، دولت باید فوق‌‌العاده خاص را افزایش دهد و در بحث کارانه، عدالت را رعایت کند.